Noen ganger når vi snakker sammen kan vi komme til å beklage oss over hva vi må utholde som misjonærer i Afrika. - Mygg og malaria, kakelakker og korrupsjon, støv og strabaser.
Noen ganger.
Andre ganger kjenner vi hvor fantastisk fint det er å bo nettopp her. I dag før kveldsmaten sa Gregor; kan vi ta en kjapp tur i bassenget før vi spiser? Før noen av oss rakk å svare var pappa og de to største guttene på vei ut døra. Det var allerede blitt mørkt og vannet var akkurat passe forfriskende. Vi svømte på ryggen og kunne nyte synet av verdens vakreste stjernehimmel og kjenne oss som de frieste mennesker på kloden.
Sånn er det å bo i Kamerun.
Noen ganger.
.jpg)
.jpg)
2 kommentarer:
Det er utruleg kjekt å følge med på bloggane til alle dykk der nede. Også er det rart å tenkje på at det no er eit år sidan eg og Tord tilbringte dagane under den Kamerunske sola. Det er vel akkurat eit år sidan me tok ein pust i bakken etter eit noregsbesøk av dei sjeldne.
Og eit bassengdypp høyrtes eksotisk ut, her eg sit i ein kald leilighet i snørike Oslo...
Eg saknar Dang og Kamerun eg...
Kjekt, og ikkje minst rart, å sjå bilete frå Fete de la Jeunesse også. Og å tenkje på at eg faktisk gjekk i det toget, som ein av to kvite, og ropte ut ord eg ikkje forsto eit kvekk av...
Dykk må helse så mykje til alle der nede, og spesielt mine Dang/Hald-vener om dykk skulle komme over nokon av dei.
åå.. når jeg leste om den bassengturen kjente jeg Kamerun-lengselen komme snikende igjen. Hørtes kjempeherlig ut!
Hils masse til Gregor og Einar, og til Peder fra Elias.
Legg inn en kommentar